Satoshi Itomura is een assistent-politie-onderzoeker die deel uitmaakt van het Wetenschappelijk Onderzoeksteam van de Metropolitan Police Department. Heropvoeringen, verzameling van vingerafdrukken en spraakgegevens, profilering... Zijn team verzamelt wetenschappelijk bewijs en voegt fragmenten van informatie samen om bewijsmateriaal te helpen opbouwen. Itomura trekt zich echter vaak niets aan van de wetenschappelijke aanpak en besteedt veel aandacht aan de spullen die de slachtoffers altijd bij zich droegen of koesterden. En hij concentreert zich op deze dingen omdat ze meestal de laatste wensen van het slachtoffer bevatten, waarbij hij begrijpt dat de laatste boodschap niet alleen helpt bij het oplossen van de zaken, maar ook een einde maakt aan het verdriet van de familie van de slachtoffers.

Een omnibusdrama dat zich afspeelt in een provinciestad en vijf verhalen bevat die gebeurtenissen weergeven die plaatsvinden als gevolg van de kleine verlangens van vrouwen die gewoon geluk zochten.

Er wordt gezegd dat veel werkende vrouwen van in de twintig clandestiene huishoudsters zijn. Op het werk lijken ze normaal te leven, maar thuis worden het ultieme vloerkleden! Hotaru Amemiya, werkzaam in de interieurindustrie in Tokio, is een van deze thuisblijvers. Ze slaapt liever uit dan daten en hangt graag thuis rond in een bevlekt T-shirt en joggingbroek, terwijl ze bier drinkt terwijl ze haar achterwerk krabt. Maar haar comfortabele leven wordt bedreigd als haar baas, Takano, op een dag onverwachts bij haar intrekt. Dan wordt ze op haar werk verliefd op Makoto Teshima, een jonge ontwerper in opkomst die terugkeert uit Londen.