Een familie die ontwricht is geraakt doordat kleine gebreken werden opgeblazen tot enorme leugens, blijft tegen de logica in toch bij elkaar door de waarheid te verbergen. Om ongemakken en verantwoordelijkheden te vermijden die anders onmogelijk zouden zijn om vol te houden, kiest de familie er voor om de waarheid te negeren door het niet te zien, niet te horen en er niet over te praten.

Fatma vermoordt in de jaren '40 de man die haar probeerde te verkrachten. Hiervoor moet ze 15 jaar vastzitten in een Turkse gevangenis. Ze probeert zichzelf te beschermen in de gevangenis waardoor er lastige situaties ontstaan en ze vaak naar een andere gevangenis moet worden overgeplaatst.

Ali en zijn broer Resat gaan naar Istanbul in de hoop dat hun zieke vader Ahmet daar genezing zal vinden, maar alles loopt anders. Per toeval belandt Ahmet in een bejaardentehuis.