1952 in een buitenwijk van New York: de vrome Leon Sternberger is voorzanger in een kleine joodse gemeenschap. Op een ochtend realiseert hij zich dat hij het geloof in God heeft verloren. Er is simpelweg te veel ellende en onrecht in deze wereld. Zijn vriend Schames Rosen raadt hem aan rabbijn Markus in Manhattan om advies te vragen. In de metrocoupé wil een jonge vrouw zelfmoord plegen omdat ze 22 december 1942 in Utrecht niet kan vergeten. Die dag werd haar familie gedeporteerd. In een andere trein ontmoet hij een man die 22 december 1942 ook niet kan vergeten. De bijzondere gebeurtenissen zijn op spannende wijze met elkaar verbonden en werpen een nieuw licht op de vraag naar Gods bestaan ​​ondanks al het lijden.

Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog worden jonge Duitse meisjes gedwongen dienst te nemen om het moreel van de fronttroepen met erotische middelen op te vijzelen.