"Om in het leven baron te zijn, moet je zo lui mogelijk zijn. Elke mens wordt namelijk geboren met een krediet aan stappen. Elke stap brengt je dus dichter bij de dood. Wij, baronnen, weten dit van bij het begin. De meest ambitieuze baron, ben ik, Hassan. Ik droom ervan de mensen te doen lachen en er mijn beroep van te maken. Maar voor mijn vader is dit geen echt beroep. Buschauffeur wel daarentegen, een beroep met een loonfiche aan het eind van de maand. Bovendien is dit bij ons ongepast, op scène staan, de mensen doen lachen door over je familie en je vrienden te praten. Vooral in de ogen van Mounir, de echte baron, de oudste onder ons, mijn voornaamste inspiratiebron en de broer van de prachtige Malika. Bij ons geldt: raak niet aan de zus van je vriend want ze is zoals een vriend met lang haar."

De 20-jarige Ap, een in Nederland geboren Marokkaan, probeert zijn plek te vinden in de Nederlandse samenleving. Ap staat voor een dilemma: moet hij kiezen voor het moderne Nederlandse stadsleven of doen wat zijn vader wil; een traditionele Marokkaan worden en een vrouw uit Marokko halen. Ap zweeft van het ene uiterste naar het andere: van scooterdief tot rituele kippenslachter, van administratief medewerker tot bankovervaller.