De moderne tijd klopt op de deur van het conservatieve gehucht De Waterhoek. Er wordt hard gewerkt aan een brug over de Schelde maar de bewoners van De Waterhoek zijn dik tevreden met hun oude veerpont en willen al die nieuwigheden helemaal niet. Onder leiding van Deken Broeke groeit het verzet dat een dieptepunt bereikt wanneer zijn zoon Lander met drie kameraden de landmeter en zijn collega’s te grazen neemt waarbij twee van hen verdrinken. Lander ontloopt zijn straf niet en het wordt De Waterhoek duidelijk dat er geen weg terug is. We zien hoe het vrije meisje Mira aanpapt met ingenieur Maurice Rondeau, belast met de bouw van de brug. Ook andere leden van de hechte gemeenschap veranderen hun houding ten aanzien van de vooruitgang. Sieper, een schoonzoon van Broeke, regelt zelfs vijftig arbeiders voor de bouw. Gebaseerd op Stijn Streuvels' roman De Teleurgang van de Waterhoek.

1833, ergens in de Vlaamse Kempen. De dienstplicht was toen nog niet algemeen en de rekrutering gebeurt door loting, een maatregel die bij de bevolking niet geliefd is. Jan, één van de velen die hetzelfde lot wacht, heeft echter geluk en loot zich vrij. Maar voor een fikse som geld laat hij zich er toe verleiden om de plaats van een rijke jongeling in te nemen. Al snel betreurt hij zijn beslissing. Zijn geld wordt gestolen en hij maakt kennis met een boel mensonwaardige toestanden.

Met een schuldtrauma opgezadelde Mermans wordt als echtgenote van vermoeide, werkloze veertiger Dingenen vermoord. Alle verdenkingen vallen op hem, maar finaal komt alles in orde in deze verfilming van Aster Berkhofs gelijknamige roman.