Vier verhalen en een epiloog, gebaseerd op de verhalenbundel "Novelle per un Anno" van Luigi Pirandello. Via deze verhalen maken we kennis met het Sicilië van deze beroemde Italiaanse schrijver. De magie, het lijden en de schoonheid van dit gebied worden vanuit verschillende perspectieven belicht.

Danilo, Michele en Gino zijn drie jongens wier paden en lot elkaar ontmoeten en met elkaar verweven zijn in het door oorlog verdeelde Italië, na 8 september 1943. Nadat ze aan een Duitse inval zijn ontsnapt, sluiten de drie zich aan bij een partizanenformatie onder leiding van de jonge Orlando; met hem voeren ze een sabotageactie uit op een brug waarbij Michele om het leven komt.

De laatste wens van de stervende Vito Fonseca is om begraven te worden in zijn geboortestad Napels. En zo is het. Wanneer de jonge en mooie vrouw Fanny in Napels aankomt, ontdekt ze dat haar man een zoon had, Ferdinando, een vrouw en een villa waarvan hij de enige erfgenaam is.

Francesco Esposito en zijn vrouw Maddalena zijn twee boeren die Mario, hun enige zoon, met liefdevolle toewijding hebben grootgebracht. Om hem te laten studeren, raakten ze ook schulden aan bij de woekeraar van de stad. De jongen is ondertussen een briljante advocaat geworden en in Napels, waar hij voor zijn werk verhuisde, ontmoette hij Nancy, de dochter van een Italiaans-Amerikaanse industrieel, en werd verliefd op haar; het zou een verhaal met een happy end lijken, ware het niet dat Mario zich schaamt voor de bescheiden afkomst van zijn ouders.

September 1943. Nadat Italië zich heeft overgegeven aan de geallieerden, denken de meeste mensen in Napels dat de oorlog eindelijk voorbij is, maar realiseren ze zich al snel dat de Duitsers nog steeds de controle hebben – en even meedogenloos als altijd. Gewapend met geïmproviseerde wapens komen de Napolitaanse burgers spontaan massaal in opstand tegen hun bewoners – en tegen een overweldigende overmacht, waardoor ze na vier dagen vechten uit de stad worden verdreven.