Ruim vier eeuwen geleden werkte William Shakespeare samen met anderen aan een toneelstuk over de historische figuur Sir Thomas More. Daarin schreef hij een toespraak waarin More op hartstochtelijke wijze de verdediging van vluchtelingen verwoordt, met als hoogtepunt een aangrijpende verwijzing naar hun benarde situatie. Snel vooruit naar het heden: Aleppo, midden in de Syrische burgeroorlog. Amira, een kinderchirurg, voert een levensreddende operatie uit tijdens de donkerste dagen van het conflict. Door een onverwachte wending van het lot worden zij en haar dochter centrale personages in een gevaarlijk verhaal dat op ingewikkelde wijze de levens van vijf families verspreid over vier continenten met elkaar verweeft en hun hele bestaan ​​opnieuw definieert. Versies van dit verhaal blijven zich door de eeuwen heen herhalen. Om deze reden noemde Shakespeare dit lot toepasselijk ‘The Strangers’ Case’.