Het verhaal speelt zich af op het van de rest van Nederland afgesloten Terschelling aan het eind van de 19e eeuw. Sil Droeviger, boer in Oosterend, vult zijn inkomen voor zijn gezin, bestaande uit zijn vrouw Jaakje en zoons Jelle en Wietse, aan met strandjutten. Op een dag steekt er een sterke storm op en redt Sil een meisje uit een gezonken, Zweedse sloep, terwijl de moeder verdrinkt. Sil neemt het meisje mee naar huis en voedt het op als zijn eigen dochter. Hij noemt haar Lobke, net als hun dochtertje dat vlak na de geboorte is overleden. Als Sil haar bij de burgerlijke stand komt aangeven als zijn eigen dochter, levert dit de nodige problemen op. De dominee heeft het er nog moeilijker mee het kind te laten dopen, wat leidt tot een breuk tussen Sil en de kerk. De kinderen groeien op tot jonge volwassenen. De broers zijn elkaars tegenpolen: Jelle is een vrije vogel, die graag met de meisjes stoeit en Wietse is zachtmoedig, rustig en doordacht. Wietse begint na te denken over het feit of jutten wel goed is; of het wel echt zo is dat wat je vindt, je ook mag houden. Hij weigert nog verder te jutten, tot groot ongenoegen van Sil, en vertrekt na een ruzie naar zee. Jelle zoekt dan toenadering tot Lobke. Ook dit maakt Sil kwaad, hij wil dat Jelle met Maam trouwt, de dochter van een bevriende boer. Jelle raakt echter geobsedeerd van Lobke, die hem keer op keer afwijst. Het leidt uiteindelijk tot een tragedie wanneer Jelle kwaad wegloopt. Die nacht woedt er een hevige storm en een schip loopt vast. Jelle probeert op een paard de bemanning te redden maar verdrinkt. Wietse komt terug om voorgoed te blijven. Hij en Lobke weten nu zeker dat ze voor elkaar bestemd zijn.

Het verhaal draait om een politiekorps dat gespecialiseerd is in zedendelicten. Code 37 is het algemeen codenummer voor de tenlastelegging van zedendelicten. Volgens het Belgisch wetboek worden onder meer aanranding, verkrachting, incest, (kinder)pornografie, ontucht met minderjarigen, kindermisbruik, pedofilie, exhibitionisme, seksueel geweld, seksuele intimidatie, seksuele discriminatie, prostitutie en het aanzetten tot of het organiseren van al deze feiten gezien als zedendelicten. Daarnaast wordt het persoonlijke verhaal van Hannah gevolgd, die een privé-onderzoek uitvoert naar een overval bij haar thuis en de daaropvolgende verkrachting van haar moeder.

Zone Stad speelt zich af in een politiebureau in het centrum van Antwerpen en de politiemensen krijgen daar vaak te doen met misdadigers van diverse pluimage. Dat brengt nogal wat spanning en actie, maar ook emotie, romantiek en humor met zich mee. Centraal staan de politiemensen van het wijkbureau Zone Stad. Zij pakken de misdaad aan van het centrum tot in de haven. Geen onderwerp wordt uit de weg gegaan. De misdaad in al haar facetten komt aan bod: familiedrama's, moorden, afpersingen, verkrachtingen, maar ook handtassendiefstallen, burenruzies en zakkenrollerij, tot de georganiseerde misdaad.

In 'Familie' wordt het wel en wee van de familie Van den Bossche en hun entourage gevolgd. Oorspronkelijk hadden de Van den Bossches een elektronicabedrijf, later een holding waarin een confectieketen en een broodjeszaak zijn opgenomen. Intussen volgen we de persoonlijke levens van de Van den Bossches en hun entourage op de voet. Bomma Anna en al haar kinderen en kleinkinderen maakten doorheen de tijd al heel wat mee en het ziet er niet naar uit dat hun levens binnenkort wat rustiger zullen worden.

De eigenzinnige en gedreven politierechercheur Witse krijgt de meest uiteenlopende moordzaken voorgeschoteld. Witse en zijn team van rechercheurs en agenten van de federale recherche, moordsectie Halle gaan tot het uiterste om deze misdaden op te lossen. Met soms grotere persoonlijke gevolgen dan gedacht.

Frank Sedes en Lena Belli zijn twee privédetectives. Ze vormen een team binnen het detectivebureau 'Scan Recherche', dat gevestigd is in het havengebied van Oostende. Zij werken nog samen met vier andere collega's. Hun baas is Vic Moens. De opdrachten van de Scan-detectives beginnen wanneer klanten een beroep op hen doen omdat ze niet kunnen of durven aankloppen bij de politie, omdat een bepaalde zaak te gevoelig ligt, of omdat ze Scan zien als de laatste toevlucht.