Een regisseur en een redacteur, beiden vrouwen, kunnen niet aan een film werken waarin de verkrachting van een verpleegster wordt gepresenteerd zonder te reageren op de scènes waaraan ze werken, de situatie van het vrouwzijn in het algemeen en de manier waarop de 'Justitie' met deze gevallen van verkrachting omgaat .

Dit eigenzinnige korte filmpje van Gilles Carle werd gefilmd op de doorboorde rots vlakbij het schiereiland Gaspé in Quebec. Het is misschien wel het meest gefotografeerde natuurverschijnsel aan de oostkust van Canada. De film, opgenomen in de jaren zestig, heeft een zeer psychedelische uitstraling, met animaties, speciale effecten en een drietal vrouwen om ons er doorheen te leiden.

De vrouw van fotograaf J.A. Martin besluit met hem mee te gaan op zijn rondreis door het harde Canadese platteland rond de eeuwwisseling. Ze hoopt dat de intimiteit hun huwelijk nieuw leven zal inblazen.

Françoise Durocher, een fictief personage gespeeld door 24 verschillende actrices, is een kleine serveerster, gastvrouw en barmeisje. Samen vertegenwoordigen ze volgens de auteur de archetypische serveerster uit Québec die elke dag met een glimlach op ons wacht, ondanks de problemen waarmee ze in haar persoonlijke leven wordt geconfronteerd. Eerste cinematografische ervaring van de Brassard-Tremblay-tandem, deze film vol ironische vreugde beschrijft alle nuances van de levensomstandigheden van de serveerster.