Stockholm 1982. Bobo, Klara en Hedvig zijn tienermeisjes van rond de 12 - 13 jaar, die door de straten zwerven. Die stoer en hard en sterk zijn, maar ook zwak en verward en vreemd. Die veel te vroeg voor zichzelf moeten zorgen, en die vissticks in de broodrooster steken wanneer moeder weer eens in de kroeg zit. En die zonder instrumenten een punkband beginnen, ook al zegt iedereen dat punk dood is.

Toen Astrid Lindgren heel jong was gebeurde er iets dat haar diep trof. De combinatie van zowel een wonder als rampspoed heeft haar hele leven vorm gegeven. Deze gebeurtenis veranderde haar in een van de meest inspirerende vrouwen van deze tijd die de hele wereld zou gaan beminnen.