De film werd in 1938 al opgenomen en in besloten kring vertoond op 16 december van datzelfde jaar, maar in 1942 publiekelijk, waarschijnlijk omdat er maar weinig films werden goedgekeurd door de Duitse bezetters. Het was de tweede film die werd geproduceerd door de Nederlandse Christelijke film centrale die tijdens de oorlog alweer werd opgedoekt.

Daantje Peters, grutterszoon uit Schoonhoven, leert tijdens zijn diensttijd in Den Haag Betsy, het meisje met de blauwe hoed, kennen. Ondanks de waarschuwing van Toontje, zijn ‘slapie’, verlooft hij zich snel met Betsy. Al gauw blijkt Betsy te lichtzinnig voor de keurige Daan en beëindigt zij de verloving. Ze blijft liever de vriendin van de hele compagnie.

De film was de eerste Nederlandse poging om het leven van Nederlands meest bekende kunstschilder te verfilmen. Tijdens de oorlog werd de film in het geheim gedraaid in de Cinetone Studio's te Amsterdam. De Duitse bezettingsautoriteiten kwamen daar achter en waren in eerste instantie wel onder de indruk. De film mocht echter alleen onder hun voorwaarden worden afgemaakt. Regisseur Rutten wilde hier niet aan meewerken, waarna de film werd ingenomen door de Duitsers. De film wordt sindsdien vermist.

Behalve allerlei gekke streken uithalen, waarbij de veldwachter in een regenton terechtkomt en de vrek op zijn neus valt omdat hij een portemonnee aan een touwtje wil oppakken, doet Dik Trom ook nog wel eens iets goeds. Zo is hij altijd erg lief voor zijn blinde buurmeisje Nellie; het is voor een groot deel aan hem te danken dat Nellie door een beroemde professor wordt geopereerd en weer kan zien.

Rotterdams schoffie (gespeeld door de 45-jarige actrice Annie van Ees) ontsnapt uit een opvoedingsgesticht en maakt samen met zijn vriend Pietje Puk het havenkwartier van Rotterdam onveilig. Alleen de pastoor erkent dat het kind niet slecht, maar verwaarloosd is en weet de jongen uit vele hachelijke situaties te redden.

De pas verloofde Charlotte van Buren en Bobby Bevering gaan in het voorjaar op vakantie naar Zeeland. Charlotte wordt verliefd op de dorpsmechanicien en Bobby voelt veel voor diens vriendin Marietje. De lente speelt de hoofdrol en gaat ook weer voorbij.

Een ex-gangster die nu een zakenman in goeden doen is, wordt door de bende waartoe hij behoorde, in een hinderlaag gelokt. En dat op zijn trouwdag, vlak voordat zijn misdaad na tien jaar zal verjaren. De dochter van de bendeleider die verliefd is op het slachtoffer, brengt uitkomst.

Jan Musch speelt de visserman De Geus die zich tot zijn dood verzet tegen de afsluiting van de Zuiderzee. Hij komt om het leven als hij probeert de dijk op te blazen. De film opent met een documentaire over de aanleg van dijk. Op het Filmfestival van Venetië in 1934 werd 'Dood water' bekroond met een Gouden Leeuw voor de fotografie (Andor von Barsy), waarna een internationaal roulement volgde (MGM).