On 1969, tijdens de oorlog in Vietnam, vergezelt een cameraman onder de codenaam 84 Charlie MoPic, een speciale eenheid van zes mannen op een gevaarlijke missie. Luitenant Drewry is net afgestudeerd en geniet daarom weinig respect bij zijn mannen.

De aan drugs verslaafde Hollywood-actrice Suzanne Vale zit in een neerwaartse spiraal. Na een periode in een ontwenningskliniek stelt haar film maatschappij een voorwaarde voor voortzetting van haar dienstbetrekking. Ze moet bij haar moeder Doris Mann, zelf ooit een ster en nu een kampioen drinker, gaan wonen. Zo'n set-up is slecht nieuws voor Suzanne die jaren heeft gestreden om uit de schaduw van haar moeder te komen, en wie vindt dat haar moeder haar nog steeds als een kind behandelt . Ondanks deze problemen - en verdere die te maken hebben met de mannen in haar leven - kan Suzanne beginnen om de grappige kant van haar situatie te zien, en daarmee begint ook door te dringen dat niet alleen dochters moeders hebben, maar moeders ook.

Bart (George Newbern) is erg verlegen, maar bij zijn imitatie van zijn popidool komt hij helemaal los. Tijdens een lookalike wedstrijd ziet de popster de grote gelijkenis en bedenkt dat deze hiermee een kans heeft om te ontsnappen aan de verplichtingen en gillende meiden. Ze zien elkaars leven wel zitten en ruilen van plaats.

Kunstfotograaf Joe Goodman (Tabori) is al achttien jaar getrouwd met Rita (Kaczmarek) en vader van de tien-jarige Samantha (Crane). Hij heeft vroeger gezopen, maar dankzij de AA is hij al acht jaar droog. Zijn galerie loopt aardig, het leven lacht hem toe en hij heeft weinig te klagen. Op een vrijgezellenavondje van een goede vriend maakt hij kennis met het ingehuurde meisje-uit-de-taart, hoertje Wendy (Sommerfield), dat hem met haar SM-trucs het hoofd op hol maakt, waardoor hij in een midlifecrisis belandt. Hij wordt verscheurd door gevoelens voor de lieve, begripvolle Rita en de fascinatie van het nieuwe van dominatrix Wendy.