De fluit met de zes smurfen (La Flûte a six trous) is een Belgische animatiefilm van Eddie Lateste en Peyo uit 1975 waarin Johan en Pirrewiet de Smurfen voor het eerst ontmoeten. De film is gebaseerd op de strip De fluit met zes smurfen van Peyo's Johan en Pirrewiet (1960). Het was de droom van Peyo om een bioscoopfilm te maken rond zijn personages, die hiermee uitkwam. Het script voor de film komt van Yvan Delporte, de regie was in handen van José Dutillieu.

Kolonel Carol Matthews wordt "Het Brein" genoemd omdat hij de Grote Engelse Treinroof uitdacht. Nu wil hij een deel van het NATO-fortuin, dat per trein van Frankrijk naar België wordt vervoerd, in handen krijgen.

Praagse lente, 1968.. maar laat anderen zich maar druk maken over kleinigheden zoals vrijheid en het najagen van geluk. De chirurg en vrouwengek Tomas concentreert zich liever op het geluk dat de jacht hem oplevert.

De 78-jarige Alice Trajan is een overtuigd feministe, maar realiseert zich dat de jonge vrouwen van vandaag minder bekommerd zijn om hun gezamenlijke strijd voor gelijkberechtiging.

Ernest, een grote beer die verkouden is en honger heeft, zoekt in het vuilnis naar wat voedsel. Net op het moment dat hij iets in zijn mond wil stoppen hoort hij iemand roepen: "Stop!".

In een groot appartement aan de voet van de Eiffeltoren raken de levens van vier mensen onlosmakelijk met elkaar verbonden. De 26-jarige Camille leidt een eenzaam leven in Parijs. Ze maakt 's nachts kantoren schoon, leeft in een onverwarmd kamertje en verwaarloost haar tekentalent. Als ze ziek wordt, geeft de welgemanierde Philibert, telg uit een verarmd adellijk geslacht, haar onderdak. In hetzelfde appartement woont ook de nogal ongemanierde Franck, een hardwerkende topkok in spe. Deze houdt eigenlijk alleen van Paulette, zijn oude grootmoeder. Wanneer zij in een sfeerloos verzorgingstehuis dreigt weg te kwijnen besluiten Franck, Philibert en Camille haar in huis te halen. Hoewel de eerste contacten niet bepaald soepel verlopen, vinden deze vier huisgenoten het geluk bij elkaar en trachten ze alle vier in het reine met hun verleden te komen.

Richard en Sondra Walker bezoeken een medische bijeenkomst in Parijs. Als Richard na de bijeenkomst een douche neemt, verdwijnt zijn vrouw. Aangezien hij de taal totaal niet beheerst maakt dit het hem nog moeilijker om hulp te zoeken. De politie doet niks, dus besluit hij zelf op zoektocht te gaan.

Een paar jonge filmmakers hebben ruim een ​​jaar in het geheim gefilmd wat er in een hotelkamer gebeurde, in een poging een 'live act' te realiseren van gewone mensen die hun leven leiden. Ze nemen contact op met de oude en krappe producer Mengaroni om hun film te monteren, maar terwijl ze contact opnemen met de toevallige acteurs voor het verkrijgen van toestemming, begint hij hun werk te manipuleren.

Juliete Hardy is een vrouw uit St. Tropez die door veel mannen bewonderd wordt om haar schoonheid. Zij is verliefd op Antoine Tardieu, maar hij durft haar niet ten huwelijk te vragen omdat zijn vrienden haar verachten. Terwijl hij op vakantie is, besluit zijn jongere broer Michel echter wel deze stap te zetten, en nog voor Antoine terugkeert zijn de twee getrouwd.

Een door de wol geverfde politieman, die het niet zo nauw meer neemt met de regeltjes, ergert zich aan zijn jonge, idealistische en streberige collega. Hij zadelt hem op met een duur probleem, dat hem tot stelen dwingt, maar wordt zelf gearresteerd.

Henri Danglard is eigenaar van het noodlijdende café 'Le Paravent Chinois', waar zijn vriendin Lola de Castro als buikdanseres optreedt. Hij reist af naar Montmarte waar de cancan, een ouderwetse dans, nog steeds gedanst wordt.

Maigret zoekt een seriemoordenaar. Om hem uit zijn tent te lokken, pakt hij een kruimeldief op en presenteert hem aan de pers als de dader. Prompt laat de ware dader weer van zich horen. Gebaseerd op het gelijknamige boek van Georges Simenon.