Het is het jaar 1858. In de Joodse wijk in Bologna, dringen soldaten van de Paus het huis van de Mortara’s binnen. Op bevel van de kardinaal moeten ze de zevenjarige zoon Edgardo meenemen. Als baby schijnt hij in het geheim te zijn gedoopt door het kindermeisje, met als gevolg dat hij nu volgens de Roomse wetten een katholieke opvoeding moet krijgen. Edgardo’s ouders blijven in wanhoop achter en doen er alles aan om hun zoon terug te krijgen. Met brede steun van binnen en buiten de Joodse gemeenschap krijgt de strijd van de Mortara’s al snel een politieke lading. Terwijl de Kerk en de paus hun machtspositie zien wankelen met de steeds luidere roep om een verenigd Italië, weigeren ze de jongen op te geven.

Op een donkere nacht tijdens de vroege fasen van de Tweede Wereldoorlog brengt de onderzeeër Cappellini van de Italiaanse Royal Navy een bewapend koopvaardijschip tot zinken dat met gedoofde lichten vaart. Op dat moment neemt commandant Salvatore Todaro een beslissing die voorbestemd is om de geschiedenis in te gaan: de 26 schipbreukelingen van de Belgen, die anders midden op de Atlantische Oceaan zouden zijn verdronken, redden en van boord laten gaan in de dichtstbijzijnde veilige haven. Om ruimte voor hen te maken aan boord van zijn onderzeeër, wordt hij gedwongen drie dagen over het wateroppervlak te navigeren, zichtbaar voor de vijandelijke troepen en zijn leven en dat van zijn mannen in gevaar brengend.

'Martin Eden' is een vrije bewerking van de gelijknamige roman van Jack London. Martin leidt als ongeschoolde zeeman een turbulent leven, totdat hij onverwacht Elena ontmoet, een verfijnde jonge vrouw. Gefascineerd door haar kennis en schoonheid wordt hij op slag verliefd. Om zich tot haar niveau op te tillen, besluit hij schrijver te worden en zo zijn arbeidersbestaan achter zich te laten. Martins honger naar kennis brengt hem echter in politieke kringen waar hij met steeds meer passie zijn eigen stem vindt. Al snel zit hij klem tussen persoonlijke ambities en zijn liefde voor Elena.