De Duits-Joodse filosofe Hannah Arendt (Barbara Sukowa) moet haar vaderland verlaten (ze werd geboren in 1906 in Linden bij Hannover). Ze vlucht voor de nazi's naar Amerika, waar ze onder andere werkt als journalist en docent. In 1951 krijgt zij het Amerikaanse staatsburgerschap. Tien jaar later neemt ze een baan aan bij de krant 'The New Yorker' en reist als waarnemer naar het proces van de SS'er Adolf Eichmann in Israël. De resultaten van haar bevindingen vat zij samen in een boek: 'De banaliteit van het kwaad'. Daarmee maakt zij een controverse los die niet alleen onder theoretici grote aandacht krijgt.

Nina, een jonge acteur, keert terug naar het Ruhrgebied voor de begrafenis van haar grootmoeder. Er ontstaan ​​spanningen tussen haar en haar moeder. De geluiden van een klein stadje vullen de welsprekende stiltes in de complexe moeder-dochterrelaties die in deze aandoenlijke film worden onderzocht.

Duitsland aan het einde van de jaren vijftig. De economie kent hoge toppen, de mensen hebben opnieuw een goed gevoel en de gebeurtenissen van minder dan twintig jaar eerder verdwijnen langzaam maar zeker naar de achtergrond. Maar op een dag moet journalist Thomas Gnielka in Frankfurt voor de rechtbank verschijnen. In verband met een voormalig kampbewaarder van Auschwitz die als leraar schijnt te werken.

Berlijn, 1900. Katharina Simon was pas 17 toen ze haar debuut maakte op het podium als actrice. Ze is succesvol en wordt verliefd op de beeldhouwer Max Kruse. De twee worden een stel en krijgen kinderen, maar de gescheiden Max weigert te trouwen. Gedesillusioneerd vlucht Käthe met haar kinderen en haar moeder naar de dropout-kolonie Monte Verità in Ticino. Daar wordt ze het hof gemaakt door de jonge advocaat en amateurfotograaf David, waar ze een pop maakt voor haar dochtertje - die onverwachts een bestseller wordt...