Hoewel Lorange een volwassen man is, doet hij niets liever dan spelen en naar luide popmuziek luisteren. Aan werken heeft hij een hekel. Maar hij is wel de motor is het gezin van drie generaties. Zoon Muffin vindt dat wel best; met zo’n vader valt er altijd wel wat te beleven. Ook met opa Dartanjang beleeft hij veel plezier, hoewel opa wel vaak in de war is. Hij verbeeldt zich dat hij loodgieter is, maar dat kan zo weer veranderen in dokter, bakker of een schilder, die elk vertrek in huis een ander kleurtje geeft. Dankzij Lorange maakt niemand zich druk om geld, gaat Muffin niet naar school, doet de schuur dienst als tijgerkooi en eet een giraffe zich de buik vol aan hun troep. En toch lijkt hun wereld veel op de onze, alleen bekijken zij hem met een briljante naïviteit en verbeeldingskracht.

Erica keert terug naar haar geboorteplaats voor de begrafenis van haar ouders en de moord op haar jeugdvriendin

Speurneus Beck onderzoekt de moord op een vrouw die in stukken werd gehakt en waarvan de dader de lichaamsdelen in vuilniszakken dumpte. Aanvankelijk lijkt het een routineklusje maar door inmenging van de geheime dienst ontstaat er een dubieuze intrige met vertakkingen tot op het hoogste niveau van de politiek. Het enige spoor van Beck leidt naar de echtgenoot van de verhakkelde vrouw. Deze begrafenisondernemer heeft een voorliefde voor iconen en bezit een indrukwekkende verzameling. Tijdens een ondervraging in diens woning ontdekken de speurders een kogelgat. De man heeft trouwens een wel erg macabere bijverdienste. Wanneer hij een dreigement in het Russisch ontvangt besluiten de speurders om naar de nationale veiligheidsdienst te stappen.