Edwin Stafford Nelson (geboren 21 december 1928) is een Amerikaanse acteur. Nelson is verschenen in tal van tv-shows, meer dan vijftig films en honderden toneelproducties. Tot 2005 doceerde hij acteren en scenarioschrijven in zijn geboorteland New Orleans aan twee lokale universiteiten daar. De orkaan Katrina bracht hem ertoe zijn gezin te verhuizen naar Sterlington bij Monroe in de Ouachita Parish in het noordoosten van Louisiana. Nelson begon met acteren tijdens zijn studie aan de Tulane University in New Orleans. Hij verliet de universiteit na twee jaar om te studeren aan de New York School of Radio and Television Technique. Na zijn afstuderen werd hij regisseur bij WDSU-TV in New Orleans. In 1956 werd acteren zijn centrale focus en hij verhuisde naar de omgeving van Los Angeles. In het begin van zijn carrière werkte hij samen met de beroemde B-filmproducent Roger Corman aan Corman-films als Cry Baby Killers, A Bucket of Blood, Teenage Cave Man en Attack of the Crab Monsters. In 1958 nam hij deel aan Bruno VeSota's sciencefiction-horrorfilm The Brain Eaters. Zijn vroege televisiecarrière had vele gastrollen in series als The Fugitive, Gunsmoke, Harbor Command, Tombstone Territory, Tightrope, The Blue Angels (als arrogante vlieginstructeur luitenant Dayl Martin), Laramie, COronado 9, The Eleventh Hour, Bonanza, Thriller (Amerikaanse tv-serie) en Channing, een ABC-drama over het studentenleven. In 1964 won hij zijn beroemdste rol als Dr. Michael Rossi in het ABC-drama Peyton Place, dat liep van 1964 tot 1969. Tot de medecastleden van Nelson behoorden Mia Farrow, Ryan O'Neal en Dorothy Malone. Dr. Rossi bleek zo populair te zijn dat hij in 1968 de hoofdrolspeler in de show werd. Nelson hernam zijn rol in twee films die voor tv waren gemaakt, Murder in Peyton Place en Peyton Place: The Next Generation. Nadat Peyton Place was geëindigd, werkte Nelson in veel meer producties van alle soorten, waaronder een hoofdrol in veel films van de week, een tweede tv-serie, 'The Silent Force', en een populaire ochtendtalkshow die hij drie jaar lang presenteerde. Kort daarna sloeg Nelson goud met zijn veelgeprezen vertolking van de ongrijpbare pitcrewchef Robert Denby in de hitfilm Riding with Death (1976), wat hem verschillende prestigieuze onderscheidingen en legioenen toegewijde fans opleverde. Hij speelde een gevaarlijke bedrieger in de avonturenfilm For the Love of Benji (1977). In de jaren tachtig nam Nelson de rol op zich van senator Mark Denning in de soap Capitol. Nelson bracht ook een paar jaar door als Harry Truman op het podium en verving James Whitmore voor de National Tour van "Give 'Em Hell, Harry." Toen hij in Los Angeles woonde, was Nelson een actief lid van de Screen Actors Guild en werd hij jarenlang verkozen tot lid van het vakbondsbestuur. Nelson is al lang lid van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences en zet een lange traditie van deelname aan het stemmen voor de Academy Awards voort. In 1999 keerde Nelson terug naar de Tulane University om studiepunten af ​​te ronden voor zijn bachelordiploma, dat hij het jaar daarop op eenenzeventigjarige leeftijd afrondde. Nelson blijft optreden als de gelegenheid zich voordoet. Hij en zijn vrouw, die al achtenvijftig jaar oud is, Patsy, genieten van een halfpension bezoek aan zijn zes kinderen en veertien kleinkinderen.