Charles is een schrijver die de Prix Goncourt (de meest prestigieuze Franse literatuurprijs) gewonnen heeft. Maar sindsdien schrijft hij niet meer. Z'n vrouw heeft hem verlaten en hun zoontje meegenomen. Hij drinkt, en blijft drinken, dag en nacht, hij zeult z'n ijsemmer altijd met zich mee. Op een dag krijgt Charles bezoek van de incarnatie van zijn kanker. “Goedendag”, zei de kanker. “Ik ben jouw kanker. Het leek me geen slecht idee om een keer met elkaar kennis te maken…” De kanker trekt bij Charles in. De enigen die de kanker, die voor alle anderen onzichtbaar blijft, kunnen zien zijn het kindermeisje Louisa en z'n zoontje.

Lampedusa, een verloren eiland ten zuiden van Sicilië, dor en mooi, met zijn zee van een perfect blauw, zijn vissersgemeenschap, zijn bendes van ruziezoekende kinderen, zijn solidaire maar jaloerse families. Het leven is er onveranderlijk: even geruststellend als verstikkend, even charmant als wreed. Grazia is moeder van twee adolescenten en van een kleine jongen. Eigenzinnig, grillig, hartelijk en verliefd op vrijheid, haar persoonlijkheid past zich moeilijk aan de opvattingen en gewoontes van het dorp aan...