Een verdwaalde kat, een gigantische spraakzame kikker en een tsunami helpen een bankmedewerker zonder ambitie, zijn gefrustreerde vrouw en een schizofrene accountant om Tokio te redden van een aardbeving en een zin in hun leven te vinden.

De ‘mockumentary’ van Vincent Lannoo toont ons een gemeenschap van vampieren in België. De twee ‘ouders’ van het gezin zijn George en Bertha, die twee tienerkinderen hebben – of beter gezegd, ze voeden twee voormalige mensen op die ze in vampieren hebben veranderd. Zoon Samson is een beetje een jack-the-lad: genietend van de seksuele vrijheid van het vampierleven, met alle kracht van een onverantwoordelijke jongvolwassene, ongeacht de gevolgen (zelfs incest wordt niet afgekeurd in hun wereld, waar het woord 'vrouw' vaak wordt gebruikt). synoniem met 'moeder' of 'zus'). Dochter Grace verlangt op een andere manier naar menselijkheid: ze gebruikt nepbruin om van haar vampirische bleekheid af te komen, kleedt zich in roze kleren, wenst dat ze emoties kan voelen en heeft zelfs een menselijk vriendje.

Antoine is een verstokte vrijgezel, feestbeest en verleider. Hij woont in een prachtig appartement in Parijs met Thomas, zijn kamergenoot. Wanneer Thomas vertrekt om in Los Angeles te gaan wonen, vindt hij voor Antoine een nieuwe kamergenoot om hem te vervangen... "Jeanne, 1m70, blauwe ogen". Als de beschrijving Antoine doet kwijlen, weet hij nog niet dat de charmante Jeanne niet alleen verhuist. Ze is vergezeld van haar twee kinderen: Théo, 8 jaar, en Lou, 5 jaar.

Samuel is bijna klaar met zijn opleiding tot verpleger, en Nadia, zijn vrouw, verwacht hun eerste kind. Het gaat hen voor de wind. Tot Samuel de verkeerde man helpt... Nadia wordt ontvoerd en Samuel krijgt slechts een paar uur de tijd om deze gewonde man, die onder politiebewaking staat, uit het ziekenhuis waar hij werkt te bevrijden. Het lot van Samuel is vanaf dat moment verbonden met dat van Sartet, een onderwereldfiguur die niet alleen door de politie gezocht wordt.