Arvid, een bankbediende, wordt door zijn vriendin gedumpt omdat hij te saai is. In de hoop wat opwinding in zijn leven te brengen, helpt Arvid een overval op de bank te stoppen. De vrouw van de toekomstige bankrover spoort Arvid op en vertelt hem dat haar man de bank alleen beroofde om medische behandelingen te kunnen betalen, zodat ze een kind konden krijgen. De titel verwijst naar een axioma dat Arvids broer tegen hem zegt: 'In China eten ze honden'; waardoor hij beseft dat er niet zoiets bestaat als moreel absolutisme, en dat of iets goed of fout is, afhangt van de situatie. Door zijn onthulling krijgt hij sympathie voor de bankrover. In de veronderstelling dat hij het stel kan helpen en in één keer kan bewijzen dat hij een gevaarlijke bandiet is, beraamt Arvid een overval op zijn eigen bank met de hulp van zijn broer Harald en enkele andere wannabe-criminelen.